- aoryst
- aoriste
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
aoryst — m IV, D. u, Ms. aorystyście; lm M. y jęz. «czas przeszły dokonany oznaczający czynność, która doszła do skutku bez względu na to, czy rezultat jej trwa nadal; występuje np. w sanskrycie, języku greckim, staro cerkiewno słowiańskim» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
aorystyczny — przym. od aoryst Formy aorystyczne czasownika … Słownik języka polskiego
asygmatyczny — jęz. «utworzony bez sufiksu s » Aoryst asygmatyczny. ‹z gr.› … Słownik języka polskiego